Kaf & koren

Wekelijks worden we bedolven onder de nieuwe films, boeken, muziek, festivals en dvd’s. Tijd om het kaf van het koren te scheiden. Deze week Paul Groot, die de komende maanden de hoofdrol speelt in de musical ‘You’re the Top’ over musicallegende Cole Porter.

Laatst gelezen boek:

,,William McBrien’s biografie van Cole Porter, de hoofdpersoon uit de muziektheatervoorstelling You’re the Top. Porter heeft een spectaculair leven geleid. Hij was een feestbeest, wereldburger, geniale componist en tekstdichter. Iedereen kent zijn greatest hits, vaak zonder het te weten. I’ve Got You Under My Skin, Night And Day, Every Time We Say Goodbye, de lijst is eindeloos.”

Boven mijn bed in mijn tienerkamer hing een poster van:

,,Kiss. En dan vooral van Gene Simmons, die bassist met die vleermuismake-up. Ik tekende mijn agenda vol met die make-up. Niemand kende hun echte gezicht. Dat heb ik altijd fascinerend gevonden. Voor Koefnoen heb ik me ooit geschminkt als Gene Simmons van Kiss, maar dat eindigde in een bloedbad. Ik had van die plateauzolen aan en gleed uit op een geschilderde betonnen vloer. Lag ik op de eerste hulp met die schmink op mijn kop. Niemand geloofde dat het echt bloed was.”

Raak altijd ontroerd door:

,,Heb je even? Het krantje van het Leger des Heils. De stem van Nat King Cole. De laatste kerstcommercial van Albert Heijn, met die oude mensen. Maar ook schaterende baby’s of mijn vader, die de radio aan laat omdat de kanarie anders zo alleen is. Zoveel!”

Klassieker:

,,De filmversie van de musical Cabaret van Kander & Ebb, met Liza Minnelli en Joel Grey. Ik hou van musicals met een wat sinistere ondertoon. Als tegenwicht voor het suikertaart-gehalte dat het genre ook eigen is. You’re the Top heeft humor, vaart en vrolijkheid, maar ook veel ontroering en grimmigheid. Cole Porter leidde een dubbelleven en dat is hem op latere leeftijd duur komen te staan.”

Eerste single/album:

,,The Kick Inside van Kate Bush. Magistraal album. Ik verstond er destijds helemaal niks van natuurlijk. Maar als ik Wuthering Heights of The Saxophone Song hoor, is kippenvel niet ver weg.”

Guilty pleasure:

,,Ik voel me over het algemeen niet schuldig over mijn pleasures. Tegenover wie? De smaakpolitie? Ja, ik kijk met enige regelmaat naar Utopia. Of Just Tattooof Us op MTV. Dat is een wereld die ik niet ken. Fascinerend.”

Favoriet restaurant:

,,Morris & Bella in Amsterdam. Verrukkelijk en veganistisch. Hou toch op met al dat vlees, mensen! Het is de pest voor het milieu, dieren in de bio-industrie leven in een hel en rood of bewerkt vlees is ook nog eens kankerverwekkend. Heb je nóg een argument nodig?”

Wie/wat mag met pek en veren het land uit:

,,Giftige twitteraars. Ik kan me nog steeds verbazen over de agressie die je soms ten deel valt als je iets grappigs of moois probeert te maken voor de mensheid. Van die mensen die week in week uit moeten melden dat ze ‘nul keer hebben gelachen’.”

Favoriete uitgaansstek in Nederland:

,,Toneelschuur Haarlem. Daar was ik lang niet geweest, maar ik was aangenaam verrast door de nieuwbouw en de sfeer.”

Graag een standbeeld voor:

,,Maarten van Roozendaal. Ik kom nog wel eens mensen tegen die niet weten wie hij was. Dat kan natuurlijk niet. Hij was een magistrale liedkunstenaar. Een Hollandse Brel. Hij is veel te vroeg aan zijn einde gekomen, maar wat een begenadigde, warme, grappige man was dat. En wat een prachtig materiaal heeft hij nagelaten.”

Bron: AD van 18 januari